Het is wat..

Het is wat..

Woorden die ik de laatste jaren best veel heb uitgesproken. Het is wat, het is wat met onze lijven.

Vanavond voor het eerst op mijn tweedehandse nieuwe fiets gereden. Heel trots, heel voorzichtig, nog steeds met één oog die wat wazig de wereld inkijkt. En toch een rondje door de wijk gefietst.

Geëmotioneerd kwam ik thuis. Het is vrijheid wat ik voel, zonder begeleiding op stap.

Auto rijden doe ik ook af en toe, deze week ga ik dit ook alleen doen, zonder Ben.

Mijn conditie laat nog te wensen over. Na afgelopen twee jaar niet meer gefietst of auto te hebben gereden door mijn slechte zicht. Maar aan mijn conditie wordt nu gewerkt.

Na in januari een kleine hartinfarct te hebben gehad ben ik vorige week begonnen aan hartrevalidatie in het ziekenhuis.

Ik heb na een nacht op hartbewaking gelegen te hebben de volgende dag een hartkatheterisatie gehad en mijn kransslagaders zagen er god zij dank goed uit, wel had ik een hoge bloeddruk wat nu verholpen is met medicatie.

Natuurlijk was het even schrikken!

Al met al toch een kleine aanslag op mijn lichaam, daarbij ben ik nog aan het afbouwen met de  medicatie voor mijn ogen. Het is een stressvolle periode geweest.

Inmiddels gaat het redelijk, weer volop aan het werken.

De eerste workshop is achter de rug en was zeer geslaagd. 

Er zullen zeker meer workshops gaan komen.

Daarbij geef ik nog steeds consulten voor jong en oud, soms ook voor dieren.

Alles stroomt weer, na al het harde werken, zowel fysiek, emotioneel als mentaal ben ik dankbaar voor de beloningen die nu op mijn pad zijn gekomen. 💚

Vertrouwen is er, stap voor stap voorwaarts!