Mooi weertje.

Heerlijk weertje.

Het is herfst en we boffen met het mooie weer. De bladeren zijn prachtig gekleurd in de najaarstinten.
Samen met de hond naar buiten. Welke overzet bril neem ik mee?
Ik doe de donkere maar, de zon schijnt volop.
Eenmaal buiten stap ik meteen goed door.
Ai, wel opletten, kleine appeltjes uit de boom op de grond, ik ga wel voorzichtig zijn.


Een val kan ik me niet permitteren.
Wat boffen we toch met het mooie park vlak achter ons huis, onze achtertuin noem ik het.
Al lopende zie ik de verschillen van het licht, de opzet bril gaat op en af, zo nu en dan zie ik letterlijk niets, wanneer ik over het veld bij het heuveltje kom zet ik de bril bovenop mijn eigen bril dat geeft wat extra schaduw en kan ik toch genieten van wat ik tegenkom. Vooral de lage zon op de prachtige tinten rood, geel en oranje.
Ik sla het op zodat ik ten alle tijden deze beelden bij me heb. Ik ben positief ingesteld en vertrouw erop dat het goed gaat komen. Maar tegelijkertijd ben ik ook realistisch en kijk ik ook aan wanneer het anders uit zou gaan vallen. 
Ik houd van licht, ik ontwijk het licht, schaduw, wat is het donker, nu is het goed, ai wéér de bril op, en dan weer af.
Heerlijke wandeling maar ben weer blij als ik met mijn kopje koffie op de bank zit!
Rust.
Dankbaar voor het leven.