Mijn vriend de Buizerd brengt een groet.

 

De laatste weken, maanden komen er duidelijke situaties van vroeger naar boven. Soms al bekend maar ook bevestigingen van situaties die ik vermoedde. Pijnlijke ervaringen die allen te maken hebben met de vraag, Mag ik hier wel zijn? Heb ik bestaansrecht?

 

Ik lag als foetus van 8 maanden in de buik van mijn moeder dwars.

Ik woog 9 pond toen ik geboren werd.

Met acht maanden oud heb ik misbruik meegemaakt. Ik ben uit mijn lijf gegaan en het heeft lang geduurd voordat ik weer helemaal in mijn lichaam kon landen. Want nadat ik dit zo jong al had meegemaakt was ik een gemakkelijk slachtoffer.

 

Hoe ga ik om met de pijn en het verdriet? Ik zoek het niet op maar wordt door de spiegels om me heen getriggerd. Een boek, een film, een gesprek, mijn kinderen, mijn kleinkinderen het kan van alles zijn. Dan na herkennen, erkennen omarm ik de emoties en laat het gebeuren.

Maar nu lijkt het overzicht van een aantal blokkades een optelsom een veel diepere laag die ruimte en tijd en zachtheid  nodig heeft om er te mogen zijn. Het laten gebeuren... Ik ben een persoon die oplossingsgericht is ingesteld, maar nu mag ik dit ook loslaten. 

 

Mijn fysieke lichaam helpt mee, er zijn klachten die bevestigen wat er duidelijk aanwezig is.

Uveitis, een oogaandoening die ik al jaren heb is door een antroposofische oogarts uitgelegd dat dit te maken heeft met wat heb ik gezien wat niet goed voor me was? Misbruik. Wat zien de ogen wat ze niet willen, kunnen zien? wat binnenkomt en ergens in onze cellen opgeslagen wordt?

Bij de Germaanse Geneeskunst geeft men bij uveitis aan, een persoon die je plotsklaps verliest, een huis die je kwijt raakt.

Dit laatste heb ik beide meegemaakt, in een paar weken tijd, toen was ik 14 jaar oud.

 

Vanmorgen al wandelend door het park zag ik mijn vriend de Buizerd. Een prachtvogel die er op speciale momenten in mijn leven bij was.

Ylva onze witte herder had ik los en ik bleef stilstaan, omhoogkijkend.

Hij daalde in een boom neer en ik bleef kijken. Ik had mijn oortjes in met muziek van Leonie Bos.

Net toen zij een prachtig lied begon te zingen steeg de buizerd op, vloog omhoog, nee hij vloog niet weg maar maakte een cirkel om mij heen.

Ik voelde me geroerd, aangeraakt, ik zie je leek hij mij te laten voelen.

Ik heb enorm van zijn aanwezigheid genoten.

Dit had ik net nodig deze ochtend. 

Dank je wel Buizerd voor deze groet!

 

 

 

 

 

 

 

 

Reactie schrijven

Commentaren: 0